لیلا اسفندیاری ،بانوی بی مرز کوهستان

نمی دانم نوشته ام را از کجا شروع کنم، نمی دانم چطور می شود چنین انسان پر شهامتی را در قالب واژه ها جای داد.

سخت است سخن گفتن از لیلایی که هم نشین کوهستان و دشت های فراخ بود.

لیلایی که روح اش به لطافت باران ، عزم اش تداعی صلابت کوهستان وسادگی اش به رنگ آسمان بود.

لیلا اسفندیاری،  بانویی که مرزی برای توانایی هایش نمی توان متصور شد و با وجود تمام محرومیت هایی که داشت،  توانست با شایستگی هایش فاتح قله های بلند شجاعت و ایثار باشد.

امروز مورخ 27 بهمن 1394، سالروز تولد لیلا اسفندیاری است، بانویی که عاشق طبیعت و کوه بود و جانش را نیز در همین راه فدا کرد. کسی که سختی های بسیاری را در این مسیر متحمل شد و با این حال که در این جاده پر پیچ و خم کسی همراه اش نبود، توانست افتخارات زیادی را برای کشورش ایران کسب کند.

او اولین نفری است که توانست غار پر ابهت پراو را به طور کامل پیمایش کند وهمچنین سرپرست برنامه اکتشاف غارهای میدان پراو و اکتشاف غار میراث باشد.

 لیلا عنوان اولین و تنهاترین زن ایرانی را در صعود به یخچال دره یخار دماوند یدک می کشد.

از دیگر افتخارات او می توان به صعود دهها مسیر بر دیواره های علم کوه، بیستون، لجور، اخلمد و همچنین یخچالهای سبلان و کسری اشاره کرد. صعود های متعدد به قله دماوند از مسیرهای مختلف ، پیمایش زمستانه خط الراس البرز ،سرپرستی نخستین گروه ایرانی و پیمایش کامل غار نمکدان، طولانی ترین غار نمکی جهان ، واجرای  برنامه های متعدد داخلی و خارجی از دیگر افتخارات اوست.

لیلا در سال 1387 توانست به عنوان سرپرست  نخستین گروه ایرانی ،صعود به دومین قله دشوار جهان، نانگاپاربات به ارتفاع 8126 درهیمالیای پاکستان را به کارنامه وزین ورزشی اش اضافه کند.

او همچنین توانست در سال 1389 تلاشی برای صعود به قله کی 2،  دشوارترین کوه جهان  داشته باشد و تا ارتفاع  7550 متری صعود کرد.

لیلا در سال 1390 با وجود تمام محدودیت ها و سختی هایی که در راه کوهنوردی و زندگی شخصی اش داشت توانست به قله گاشربروم 2 با ارتفاع 8083 متر، صعود کند که درراه بازگشت در اثر سقوط برای همیشه در میان کوه های بلند و سپید هیمالیا آرام گرفت، مکانی که تا همیشه یادآورعظمت و جاودانگی او خواهد بود.

تقدیم به روح پاک و بزرگ لیلا اسفندیاری